ریشه شیرین بیان
ریشه شیرین بیان لیست بلند بالایی از کاربردهای ثابت شده دارد و شاید یکی از گیاهان دارویی باشد که بیشترین بررسی روی آن صورت گرفته است. این گیاه برای رفع بسیاری از بیماری‌ها به کار می‌رود، از جمله آسم، ناراحتی پای ورزشکاران، طاسی، بوی بد بدن، آماس کیسه‌های مفصلی، آفت دهان، خستگی مزمن، افسردگی، سرماخوردگی و آنفولانزا، سرفه، شوره سر، نفخ، ورم و التهاب لثه، پوسیدگی دندان، نقرس، سوزش قلب یا معده، ایدز، عفونت ویروسی، عفونت قارچی، زخم معده، مشکلات کبدی، بیماری لایم (نوعی عفونت اسپیروکتی است که چندسیستمی است. عامل آن بورلیا بورگدورفری به وسیله کنه ایگزودس منتقل می‌شود. آهو و موش در چرخه بیماری با اهمیت هستند. شروع بیماری با علائم پوستی به نام اریتما کرونیکوم می‌گرانس است که به نام «چشم گاو» هم شناخته می‌شود. بیمار تب، سردرد، سفتی گردن، می‌الژی، آرترالژی و اریتم مزمن مهاجر دارد. بیمار بعد‌ها ممکن است تظاهرات مفصلی و عصبی نیز داشته باشد)، علایم یائسگی،، پسوریازیس (بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد. این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول‌های پوست می‌شود؛ یعنی افزایش بیش از حد سلول‌های پوستی از میزان ریختن آنها)، زونا (بیماری ویروسی است که عامل مولد آن عامل آبله مرغان است)، گلودرد، ورم زانو، سل، کاندیدیاز یا برفک (نوعی بیماری قارچی است. این بیماری توسط یک نوع قارچ مخمر بنام کاندیداآلبیکانس ایجاد می‌شود. این قارچ گاهی به شکل غیربیماری‌زا در دهان، واژن، کشاله ران و زیربغل ودیگر مناطق مرطوب پوست وجود دارد)، بزرگ شدن پروستات، التهاب و ورم مفاصل.

 

ریشه شیرین بیان حاوی بسیاری از ترکیبات ضد افسردگی است و جایگزینی عالی برای چای کوهی است. در این گیاه صد‌ها ماده شفابخش بالقوه دیگر نیز شناسایی شده است که شامل ترکیباتی از فلانوئید‌ها و استرژون‌های گیاهی مختلف (فیتواستروژن) می‌شوند. ترکیب درمانی اصلی این گیاه یعنی گلیسیرریزین (glycyrrhizin) که ۵۰ برابر شیرین‌تر از شکر است، تاثیرات مفید زیادی روی بدن دارد و باعث شده شیرین بیان گیاه ارزشمندی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها باشد. به نظر می‌رسد که برای اجتناب از کاهش ناگهانی هورمون‌های غدد فوق کلیه مثل کورتیزول که اصلی‌ترین هورمون بدن برای مبارزه با استرس است، می‌توان از شیرین بیان استفاده کرد.

 

هم‌چنین این گیاه شهرت اثبات شده‌ای در درمان زخم معده دارد. شیرین بیان سطح اسید معده را پایین می‌آورد، سوزش معده و سوء هاضمه را کم می‌کند و به عنوان یک ضد یبوست ملایم عمل می‌کند.
می‌توان برای اسپاسم، التهاب و ناراحتی در لوله گوارش از آن استفاده کرد. این گیاه با افزایش شیره صفرا و کاهش سطح کلسترول تاثیر مثبتی روی کبد دارد.

 

به نظر می‌رسد که شیرین بیان با افزایش سطح اینترفرون که یکی از مواد شیمیایی کلیدی سیستم ایمنی است و با ویروس‌های مضر مقابله می‌کند، ایمنی بدن را ارتقا می‌دهد. هم‌چنین حاوی آنتی اکسیدان‌ها و فیتواستروژن‌های خاصی است که می‌توانند برخی از عملکردهای استروژن‌های طبیعی بدن را انجام دهند و این امر بسیار در طی یائسگی مفید است. به نظر می‌رسد که اسید گلیسیرهیزینیک نیز از رشد بسیاری از باکتری‌ها و ویروس‌هایی مثل آنفولانزای نوع A جلوگیری می‌کند.

 

این گیاه با عملکرد آرام کننده و درمانی که در سیستم تنفسی دارد، ناراحتی و التهاب را کاهش می‌دهد و به همین خاطر در درمان سرفه‌های شدید، آسم و عفونت ریه به کار می‌رود.

 

شیرین بیان عملی شبیه به آسپرین دارد و برای کاهش تب و دردهایی مثل سردرد مفید است. اثر ضد حساسیت آن بسیار برای تب یونجه، التهاب آلرژیک غشاء مخاطی بینی، ورم ملتحمه، آسمی که به علت انقباض عضلات جدارقصبه الریه ایجاد می‌شود، مفید است. احتمالا به خاطر عملکردی که روی غدد فوق کلیوی دارد می‌تواند مقاومت بدن را در برابر استرس افزایش دهد. می‌توانید زمانی که تحت استرس احساسی یا فیزیکی هستید، بعد از جراحی با در طول دوره نقاهت یا وقتی که احساس خستگی یا کوفتگی می‌کنید، از آن استفاده کنید.