با توجه به اینکه گیاه مونوکارپ می باشد باریجه اشکی در سال آخر رویش که ساقه ایجاد می شود بدست می آید و به منظور جمع آوری باریجه عسلی برش عرضی یا طولی ریشه گیاهان از اواخر خرداد ماه بمدت ۲ ماه بر حسب شرایط اقلیمی مناطق مختلف انجام می شود. بوته باریجه در سن ۶ تا ۷ سالگی در پی بارندگی زمستانی قابل توجه، رشد و نمو مناسبی خواهد داشت و در بهار ساقه های هوایی گل دهنده تولید می کند و در این صورت با تراوش شیرابه به صورت طبیعی یا با ایجاد خراش بر روی ساقه آن امکان بهره برداری باریجه اشکی فراهم می شود.

در برداشت باریجه عسلی یا باریجه نرم ابتدا خاک پای بوته های سه ساله به بالا کنار زده می شود، بعد از تمیز کردن یقه گیاه روی سطح جانبی ریشه برش عرضی ایجاد می کنند، برای حفاظت از باران و تابش نور خورشید روی آن سایه بان ایجاد می کنند، روش دیگر که به روش اقلیدی یا شیرازی معروف است، برداشت لایه ای از سطح جانبی به صورت برش طولی می باشد. در هر حال باید دقت شود تا لایه زاینده باریجه در محور میانی گیاه از بین نرود و حداکثر سه برش کاملاً رعایت شود. قطر ریشه مترشحه بعد از یک هفته با برداشت شیرابه باریجه از هر بوته ۵۰ تا ۱۵۰ گرم متغیر است. بطور متوسط تولید باریجه در هر هکتار بالغ بر ۱۸ کیلو گرم برآورد می شود.